* “Nedir bu ya?” diyen Yılmaz, “Cem Yılmaz’ın çocukluk anıları’ diye espri yayınlayanlar, o esprileri bir daha okuyun. Evet ben çocuk oldum, ama hiç salak olmadım” dedi.
* “23 Nisan 1973 doğumlu ünlü komedyen Cem Yılmaz, 11 yaşına kadar Kocamustafapaşa-Samatya’da geçirdiği çocukluğunun ilginç hatıralarını anlattı.
Kendi tabiriyle ‘Ben çocukken çok salakmışım’ diyen Yılmaz’ın birbirinden ilginç anıları” girişiyle internette dolaşan esprilerden bazıları şunlar:
* Madonna ile Maradona’yı kardeş zannederdim. Kendi kendime, ‘bunların babası ne şanslı be. Bir çocuğu futbolun kralı, biri müziğin kraliçesi’ derdim.
* Çocukken çok salaktım. Edip Akbayram’ın ismini Edi zannederdim. Yani o, benim için Edi Pakbayram’dı.
* Bulmacalardaki, ‘Annenin erkek kardeşi’ sorusuna, dayımın beş harfli ismini sığdırmaya çalışırdım.
* Gil diye konuşanları fakir zannederdim. (Babamgil, yengemgiller gibi...)
* Ablama, “Nasıl olup da koca bir günü canın sıkılmadan evde oturarak geçiriyorsun?” demiştim. “Büyüyünce insanın canı sokakta oynamak istemez ki” cevabını vermişti. Uzunca bir süre büyüyüp büyümediğimi anlamak için kendime, “Canın sokakta oynamayı istiyor mu?” diye sormuştum.
* Sabahları kalktığımda aklımın hâlâ yerinde olup olmadığını anlamak için ‘2+2’, ‘3+4’ gibi toplama işlemleri yapardım. Sonuçlar doğru olunca da çok sevinirdim.
* Geri vites kavramım yoktu. Şoför, kolunu koltuğa atıp arkaya doğru bakınca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.
