Artık Onun da Dostları Var

“AH KEŞKE HER AKŞAM OLSA”…

“Ramazan’ı tüm yüreğimde hissediyorum” diyor Saliha teyze. Gözlerinin içi gülüyor konuşurken. Bir şeyler anlatmaya başladığında göz kapakları hızlı açılıp kapanıyor heyecandan. Şefkat ve merhamet iklimi Ramazan’da paylaşmanın, sevinmenin ve sevinçlere ortak olmanın önemli olduğunu dile getiriyor. Yokluk ve zorluklarla geçen koca bir ömre rağmen hayata sımsıkı sarıldığını ve her geçen güne yeni bir başlangıç, yeni bir dönüm noktasıymış gibi tutunduğunu söylüyor. Gözlerinden dökülen birkaç damla yaşlarla beraber sözlerine şöyle devam ediyor: “Bugüne kadar yanımda Allah'tan başkası yoktu. Ama artık benim de birbirinden güzel dostlarım var. Yalnız değilim. Esenler Belediyesi’nden Allah razı olsun. Bana maddi ve manevi her konuda destek oluyor, her sıkıntımla ilgileniyorlar. Ramazan’da hep yanımdalar. Bu akşam yaşadığım mutluluğu tarif etmekte zorlanıyorum.” dedi.

Ayrılık vakti gelince hüzün kaplıyor bir anda odayı… Salih teyzeyi yalnız bırakacak olmanın verdiği acı ile kimse yüzüne bakamadan elini öperek izin istiyor İftar Dostları bir bir… Ve Saliha teyzenin dilinden dökülüveriyor kalbinden geçenler: “Ah, keşke her akşam birlikte olabilseydi.