NEREDESİN EY VEFA..!
İsra Suresi, 23. ayet: Rabbin, O'ndan başkasına kulluk etmemenizi ve anne-babaya iyilikle-davranmayı emretti. Şayet onlardan biri veya ikisi senin yanında yaşlılığa ulaşırsa, onlara: "Öf" bile deme ve onları azarlama; onlara güzel söz söyle.
Onbeş yaşlarında daha çocuk sayılırken; memurdur diye yaşlı birisiyle evlendirilir; üstelik adam evli ve çocukları vardır.
Yıllarca kocasının ilk eşinden şiddet görür.Kuması ölünce ,İstanbula taşınırlar. Üç erkek;dört kızları olur.Madi durumları iyi değildir.Fabrikalarda çalışır, geceleri de sabahlara kadar dikiş dikip; karşılığında aldığı bir kaç kuruşla çocuklarını okutturdu...Erkek çocuklardan kimi bankacı kimi doktor olur.
Kızlarını evlendirir; torunlarına maddi karşılık beklemeden bakar ;besler, büyüttür...
Bir çok akrabası vardır.Evine gelenin,gidenin hesabı yoktu...
Ölünceye kadar yıllarca hasta kocasına bakatı;birgün dahi şikayet etmedi...
Şefkatin,merhamettin timsali bir eş;müşfik ve fedakâr bir anneydi.
Yaşlandı, yalnız kaldı;hangi çocuğuna gitiyse,iki günden fazla misafir edemediler.Hergün evinde yiyip ,içen ,yatan akrabaları ondan yüz çevirdiler.
Bir evi vardı, onuda çocukları satıp,parasını aralarında bölüştüler.En son kız torunu ona bakmak için yanına aldı; belli bir ücret karşılığında... Ve birgün ansızın vefat etti...Cenazesinde sadece bir kızı birde torunu vardı.Ne kardeşleri, ne akrabaları nede o çok sevdiği oğulları vardı.Demek vefasızlık böyle bir şeymiş!.. Aşağıda yazmış oldum şiiri o masum,o garip,o cefakâr,o vefakâr anneye ithaf ediyorum.Nur içinde yatsın!..
AĞIT
Gördüğümde onun hal-i melali
Gözümün önünde geçti hayali
Yaprağ dökülmüş ağaç misali
Baharı görmeden kurudu gittti
Ne geleni oldu, nede gideni
Soramadan bile niçin nedeni
Hasretler içinde yorgun bedeni
Fazla dayanmadı çürüdü gitti
Ne fazla su içti;ne de çok yemek
Dedi ki boşuna verdiğim emek
Vefasızlık böyle bir şeymiş demek
Bunları düşünüp eridi gitti.
"Cennet anaların ayakları altındır" Mekanın Cennet olsun Lütfiye Açar Teyze!.