BİYOLOJİK KARDEŞLER!
Ey anne, ey baba bilmem ki nasılsınız!
Nasıl kabirde hayatınız!
Hiç iyi değildiniz dünyada!
Bari orada,
Rahat mısınız!
Kalbi ipekten yumuşak annem,
Ne vardı dokuz çocuk doğuracak!
Babam sert ve sevgisizdi!
Biliyorum,
Gücün yoktu ona karşı koyacak!
İyi ki görmedin anne! tadımız kaçtı!
Dünya, kabir kadar daraldı!
Sen varken her yer bahardı!
Şimdi boran oldu yaşadığımız hayat,
İçtiğimiz su dâhil,
Her şey berbat!
Ölüyorum desem bir tas su alırdım,
Ermeni’den Rus’tan ve Yunandan!
Biyolojik kardeşlerim asla vermezdi,
Emin ol bundan!
Ne vardı güzel anam,
Bu kadar çocuk peş peşe,
Düşük yapsaydın keşke!
Gelmedi mi bir şey elinden!
Yok muydu,
Birazcık iraden!
Ben “kardeş” nedir hiç bilmedim,
Kardeşliği, kardeşlik türkülerinde dinledim!
Bir kardeşim olsun tabiki isterdim!
Olmadı yapamadın anne,
Sende çekip gittin,
Yalnız bıraktın beni,
Bu soğuk evrende!
Şimdi görseydin eğer bizi.
Doğurmazdın hiçbirimizi.
Elinden tesbih düşmezdi.
Dilin olmazdı dua sız.
Biz ise heyhat!
Olmuşuz imansız.