Facebook Twitter Linked-in Whatsapp

Eskilerimizin çocuklar için kullandığı bir deyim vardır, “Düşe kalka büyüyecek” diye. Aslında bu deyim hayatı, başarıyı, hedefleri özetliyor. Düşünsenize… Yürümeyi öğrenirken, her düştüğümüzde yeniden denemekten vazgeçsek ve pes etseydik; şimdi kıçı üzerinde sürünen insanlar topluluğu olurduk.

 

“Düşmez kalkmaz bir Allah’tır” sözü ne kadar doğru değil mi? Çocuklar düşe kalka büyürler. İnsanlar iflas ederek, iş hayatında başarıyı yakalarlar. Dayak yiyerek, bir gün dayak atmayı öğrenirsin. Kaza yapa yapa iyi bir şoför olursun. Ağladıktan sonra güler, hasta olduktan sonra iyileşir, yorulduktan sonra dinlenir, sevdikten sonra sevilirsin.

 

Benim “En Büyük Öğretmenim hatalarımdır” Bir konuda büyük bir başarı yakalayamadıysanız, mutlaka hiç hata yağmamışsınızdır. Çünkü insan hatalarıyla öğrenir ve başarı yolunu bulur. Kusursuz olmaya çalışmak, hata yapmamak için yeni şeyler denemekten alıkoyar insanı ve hayatı boyunca sağlam adım attığını düşünerek olduğu yerde sayar durur.

 

Ama en büyük akıllılıklardan birisi de başkalarının yaptığı hatalardan kendine ders çıkarmaktır. Bunu değerlendirmek çok zekicedir. Çünkü insanın hayatı hatalarla öğrenmeye yetecek kadar uzun değildir. Bu nedenle yapılan ve yaşanan yüzlerce olaydan ders çıkarmayı başarabilmek büyük bir maharettir.

 

İflas edebilirsin, kaza yapabilirsin, terk edilebilirsin, zirveden aşağı düşebilirsin. Yapman gereken tek şey, toparlanıp tekrar denemeye devam etmendir. Çünkü başarıyı yakalayan ve insanlık tarihini değiştiren büyük dahiler yüzlerce defa, binlerce defa denemekten vazgeçmeyerek büyük icatlar yaptılar. Bebekken her düştüğümüzde tekrar denemekten vazgeçseydik, şimdi yürüme özürlü insanlar topluluğu olup, koşmak varken kıçımızın üzerinde sürünerek yaşıyor olurduk.

 

Ne olursa olsun her gün yeniden doğan güneş, yepyeni umutları beraberinde getirir. Gelecek, her istediğinde taze bir başlangıç imkanı sunar sana. Yapman gereken tek şey karamsarlığa düşmeden, pes etmeden, yılmadan, yorulmadan tekrar tekar denemeye devam etmekten ibarettir.

 

Yaşam ödenmesi gereken bedellerle elde edilir. Sen dünyaya geldiğinde bir çok bedeli annen ve baban öder senin için. Çok şeylerden vazgeçerler mesela… Uykudan, eğlenceden, yemeden, içmeden. Ama artık büyüdün sen ve yürüyorsun. Şimdi bedeller ödeme sırası sende, düşe kalka büyüdün, düşe kalka yaşamaya, hayata sarılmaya, denemeye, başarmaya mecbursun. Korkma, her düştüğünde daha da güçlenerek ayağa kalkacaksın. Ve sonunda sende koşacaksın.

 

Hoş ve Sevgiyle Kalın.

— KÖŞE YAZISI SONU —