EMANET ÇOCUKLARIMIZ!

‘’Bismillah ‘’diyerek başlıyorum niyazıma,sonra bir tevekkül istiyorum inşirah serinliğinde acıyan her bir uzvuma tomurcuk tazeliğinde şifa diliyorum.

Hemen ‘’Allah kuluna kafi değil mi ? ayeti geliyor aklıma. Koruyan gözeten kudret sahibine şükrediyorum ve  Bakara suresi 83. Ayeti kerimeyi düşünüyorum ‘’yetimlere,yoksullara iyilik edeceksiniz.güzel sözler söyleyeceksiniz diye söz almıştık.Sonra pek azınız hariç,yüz çevirerek sözünüzden döndünüz’’ayeti çınlıyor kulaklarımda.

 Çocuklar yarınlarımızın en masum yüzleri değimli? Onlara güzel bir  gelecek ve umut aşılamak üzerine  olmalı bütün düşlerimiz. Hele birde emanetse o masumlarımız, yükümüz ve yükümlülüğümüz ağır olmalı. Sevgiyle sarıp sarmalamalı.

Sevmek derken; sevme ve sevilme gereksinimi tüm yaşam boyu sürekli isteyen açlık,susuzluk gibi bir duygudur esasında.Ne kadar başarılı,ne kadar zengin, ne kadar makam ve mevki sahibi olursanız olun sevgiyi yitirdiğinizde kendinizi boşlukta bulmanız kaçınılmazdır.

İnsanı insan yapan, bireyi sevimli kılan, ruhu besleyen yegâne duygudur sevgi.

Çocukluğunda sevgiye doymayan birinin psikolojik açıdan güçlü ve dengeli bir kişilik geliştirerek sevgiyi paylaşması, başkalarını karşılıksız sevmesi mümkün değildir. O yüzden sevilmeyi, güven duymayı,itimat etmeyi öğrenmeli .

Tüm insanlar önce sevilmeyi öğrenir sonra sevmeyi. Sevgisiz büyüyen bir çocuk elden kaçan bir uçurtmaya benzer.Gökyüzünde yalpalar durur.İşte her aile çocuklarına bu en değerli duyguyu öğretirken ,ebeveynini kaybetmiş emanet çocuklarımız gelir aklıma.Maddi manevi eksiklikleri olan çocuklarımız.

 Belki bir kez saçları okşanmamıştır fakat; gözlerinizin içine inatla bakarlar,aşkla ,sevgiyle bakarlar…

Belki bir kez ne istedikleri sorulmamıştır…

Bir çoğu daha çocukken tanışmıştır kendi karanlıklarıyla,ama size bakarken düştüğünüz kuyuda ışık olurlar…
Birilerinin eskileri; onların yenilerini satın almışlardır her seferinde…

Hep yarımdırlar,yaralıdırlar.

Ama inatla gülerler, hayata tutulmanın bir yolunu bulmaya çalışırlar siz olsanızda olmasanızda.

 Geleceğin sahipleri onlar,tabi biz ne kadar onlara sahipsek onlarda o kadar geleceğe sahip olacaklardır. 

  “Sağlam çocuklar yetiştirmek, arızalı insanları düzeltmekten kolaydır.” Demiş  Frederick Douglass

‘’Eğer bir gün yolunuzu kaybederseniz bir çocuğun gözlerinin içine bakın; çünkü bir çocuğun bir yetişkine öğretebileceği her zaman üç şey vardır: Nedensiz yere mutlu olmak, her zaman meşgul olabilecek bir şey bulmak ve elde etmek istediği şey için var gücüyle dayatmaktır.”demiş Paulo Coelho

Dertlerimizin kızıla boyadığı bu dünyada, bütün acziyetimizle hüzünden geçip sığınıyorum bu büyük  umut kapısına her şeye,herkese rağmen inadına tevekkül ediyorum ve  ışık doğsun istiyorum bütün emanet çocuklarıma kaybettikleri umudun yerini rengarenk bir dünya kaplasın.

Kelamlarıma kimseyi değdirmek değil niyetim, mümin ferasetiyle ümidini kaybetmiş emanetlerimize sahip olmak için hatırlatma babında not diyelim.

Ben ne yapabilirim bu bağlamda,bir göz yaşı nasıl silebilirim diye düşünelim istiyorum, ve yolumu Yetim Vakfıyla buluşturana hamd ediyorum.Tüm dünya coğrafyasında bir masuma çıkan her bir projesiyle yükümüzü ve yükümlülüğümüzü azaltıyorlar.Rabbim böyle güzelliklere sebep verenlerden gönül erdirenlerden ebeden razı olsun.

Yol belli ise,
Yön rızaen-lillah’tır.