Merhamet Acımak Değil Acıtmamaktır

Şeytan, insanoğlunun kalbine nüfuz etmek için hücum eder. Lâkin kalp Cenabı-ı Allah'ı zikredince ümitsiz olarak geri çekilir.'

(Nevâdir-ül usûl)

Aylardır üzerinde çalıştığım romanım yüzünden köşe yazılarına ara vermek durumunda kaldım çok şükür kitabımı bitirmeyi Mevla’m nasip etti. Basılıp raflarda yerini alarak okurları ile buluşacağı günü heyecanla bekliyorum.

Yaşadığımız zaman diliminde üzülerek görüyoruz ki merhamet kavramı kalplerden silinip yerini zalimliğe bırakıyor.

Büyüklere saygısızlık itaatsizlik artarken, korunmasız insana, kadına, çocuklara, hayvana, şiddet artarak devam ediyor.

Para için Öldürülen ebeveynler, kadın cinayetleri hatta kiracısına kızıp beslediği hayvanı asarak öldüren zalimlerin sayısı hızla artıyor.

Zevk için hayvanlara yapılan işkenceler patilerini kesip, gözlerini oymalar, ağızsız dilsiz Allah'ın emanetlerini üzerlerine kaynar su dökerek haşlamalar akıbetimizin hiçte iyi yerlere gitmediğini gösteriyor.

Peki, Ne Yapalım?

Öncelikle 'Merhamet' kelimesinin anlamına bakalım.

'Merhamet bir kimsenin veya bir başka canlının karşılaştığı kötü durumdan dolayı duyulan üzüntü, acıma” şeklinde tanımlanır.

Prof. Dr. Nevzat Tarhan; 'Merhamet duygusu, her insanın yaratılıştan sahip olduğu bir yeti olmakla birlikte eğitimle birlikte geliştirilmesinin sağlanması gerekmektedir. Bu eğitim sürecinde, hayatın ilk yılları ve özellikle aile içindeki sevgi dolu ve kucaklayıcı bir iletişim büyük öneme sahiptir.' diyor

Yani merhamet doğuştan her insanda vardır lakin gelişmesi, kalbe dokunması ilk olarak ailede başlar.

Çocuk ebeveynlerini örnek alır onları taklit ederek büyür.

Anne baba; İnsana, hayvana, tabiat üzerinde yeşeren büyüyen her türlü nebatat'a merhamet ederse, severse, korursa çocuğumuz da bizleri örnek alarak yapılanları tıpkı kameraya alır gibi beynine kazır nakşeder.

Ebeveynlerden her hangi birisi yaşlıya, hastaya, mazluma, ihtiyaç sahibine dul'a yetim'e hayvanlara karşı merhametsiz tutum sergiliyorsa, çocuk bu davranışın doğru olduğunu düşünerek aynı şekilde hayatına uygular.

Bizlere düşen doğru telkinlerle merhamet duygusunu küçücük kalplere yerleştirmek, ilmek ilmek işlemek asli görevimiz olmalı.

Maneviyatın çökme noktasına geldiği, bizi biz yapan değerlerimizin ayaklar altına alındığı bu günlerde; Merhamet, vicdan gibi kalbe dokunan kavramları ilk önce aile içerisinde kendimiz yaşamalı ve yaşatmalıyız ki! Çocuklarımıza örnek olalım.

Yaşlılarımıza saygıda kusur etmeden onların gönüllerini hoş tutmak ihtiyaçlarını gidermek merhamettir.

Yetimin, başını okşamak Merhamettir.

Yolda koşarken düşen bir çocuğu kaldırmak merhamettir.

Hastaya sabır göstermek merhamettir...

Darda kalmışa yardım etmek merhamettir...

Kapının önüne konan bir tas su bir kap mama merhamettir...

Kuşlar için cam kenarlarına konan 'yem' Merhamettir..

Çocuklarımıza hayvanları sevmeyi, koruyup kollamayı öğretmek Merhamettir...

Yaşlı Emine teyzenin Malatya'da yaz boyunca bahçesinde besleyip büyüttüğü kedilerinin İstanbul'a geldiğinin ertesi günü zehirlenerek öldürüldüğünü duyunca üzüntüden kahrolması Merhamettir.

'Her insan bir engelli adayıdır' sözünü çocuklarımıza öğreterek sınıflarında bulunan engelli veya özel öğrenci ( kaynaştırma öğrencisi) çocuklarla oynamayı alay etmeden kırmadan incitmeden 'Acımak yerine acıtmadan arkadaşlarını kucaklamayı öğretmek Merhamettir...

Küçücük bedeni fakat mangal gibi yüreğiyle yanan ormanın içinden canını hiçe sayarak hayvanını kucaklayarak kurtarması Merhamettir.

Ağaçlar hayat damarlarımızdır. Onları yakan, kesen yok eden insanlığı da yok etmiş olur diyerek yanan her bir ağaca üzülmek Merhamettir...

Hülasa; İnsanı insan yapan en önemli cevher; Vicdanı ve Merhametidir.

Selam ve Dua ile

Aynur Yavuz