ZULÜM…
Bu yaşadığımız bu olayların hepsi karanlık insanların zulmüdür.
Yüreğimize düşen alevdir, kordur.
Hırsla, bencillikle, öfkeyle yaşatılmıştır.
Bir sübyanın direnemediği karşı koyamadığı hadise en iyi tarifiyle caniliktir.
Aynı geni taşıyanların aynı vahşeti yaşatabildiğinin ispatıdır.
Katil olmak, suç işlemek, vicdansız olmak, ahlaksızlık genetikmiş gördük.
Korkmak, yalan söylemek, insanlığın önüne geçmiş.
Anne bile olsa insan, sadece insanmış.
Bir dağ köyünün en köşesinden insanlığa alması gereken acı bir derstir.
Gözyaşlarının kuruduğu, kelimelerin anlatmaya utandığı günlere geldik.
Şimdi sıra sana gelmiş ey zulüm;
Gel bakalım, zulmet insanoğluna artık Dünya’da taş taş üstünde kalmasın…