Torpil, toplum ağacına musallat olmuş, onu içten içe kemiren iki haşere gibidir. Bu ikili, ancak liyakat ilacıyla bertaraf edilebilir.
Ben gecekondu köşesinde nefes alırken, sen villanda saltanat sürüyorsun… Hayat sana lüksü, bana kıt kanaat geçinmeyi reva görmüşse, sakın aldanma! Bil ki günün birinde, üzerinde türlü dolapların döndüğü bu toprak, ikimizi de hiçbir ayrım yapmadan aynı kucakta toplayacaktır.
Ya inançlarımız kavi değil yahut menfaatlerimiz her şeyin önünde seyretmekte… Ya biz İslâm’ı yaşamayı bilmiyoruz; yahut İslâm’ı yaşamak işimize gelmiyor! Dinin bütün usul ve kaidelerini, mantığımızın dar sandığına sığacak şekilde menfaat bıçağıyla kesip biçiyoruz.
Tahammülün yoksa, demokrasiyi ağzına alma! Bu, çocuk oyuncağı değil. Yarım bırakılmış demokrasi bir ucubedir; vasıflarını kazanabilmesi için hakiki bir tekâmül şarttır.
Ve eğer çoktan geçmiş bir gece yarısında hâlâ çiftetelli çalıp oynanıyorsa, bu da demokrasiyi nasıl algıladığımızın hazin bir göstergesidir.
Unutma: Kâinat, her nereye bakarsan bak kendini görebileceğin devasa bir aynadır.
Beynin üç kurmayı vardır: Akıl, Mantık, Feraset.
Ve aklın üç kemirgeni: Şeytan, Nefs, Şehvet.