SEVDİM SENİ İŞTE
Seni ilk gördüğümde içimden dedim ki ;
''bu iyi biri onu sev, onu kaybetme...''
Benim gibi bakıyordun, yaraların var gibiydi...yarım kalmış gülüşlerin, çalınmış umutların var gibiydi...yani konuşmaya, anlatmaya ihtiyacın var, anlatacak çok şey biriktirmişsin , iyice boğulmuşsun da bir omuz bulamamışsın yaslanacak ve o yüzden
susmuşsun gibiydi.....
Anlat dedim anlat... ben susar dinlerim...kim üzmüş seni, kim kırık dökük bırakmış, kim öldürmüş içinde ki masumiyeti , kim söndürmüş gözünün ferini...
Anlattın ....
sen anlattın ben dinledim...sen anlattın ben ağladım ...sen anlattın ben sustum...
Meğer ne çok sende ben mişim...meğer ne çok sen ben mişsin...
Meğer biz olabilmek için ne çok aramışız birbirimizi...meğer bizi yıkıp döküp giden herkes bir adım daha yaklaştırmış bizi birbirimize...
Yağmuru seviyordun benim gibi....'' gözlerin neden hep yağacakmış gibi bakıyor '' derdim
'' içimin yağmurlarını biriktirdim yıllardır'' derdin...
İkimizde seviyorduk denizi , deniz kokusunu...ben hem korkuyordum uçsuz bucaksız karanlığından , hemde seviyordum özgürlüğü çağrıştırmasından ...sen maviydin zaten, korkularına inat....
Hayallerimiz bile aynıydı seninle ...hiç gidilmemiş yerlere gidecek, hiç görülmemiş yerleri görecektik...
Nasıl sevmeyeyim seni...ilk görüşte anlamıştım senin beni güzel seveceğini...
Dedim ya benim gibiydın en çok da bunun için sevdim seni.....bana benziyordun çünkü....
Aynı acılardan geçmiş gibiydı seninde yüzünde ki çizgiler...
'' beni çok sev çok özle çok öp '' demiştin birkeresinde...
Ama ben hissediyordum seninde gideceğini...
Herkes gibi...yaraları kapanmış , acıları dinmiş, tek başına nefes almayı öğrenmiş herkes gibi sende gidecektin...
Dinlenmiştin omuzlarımda,yılların bütün yorgunluğunu , hayatın bütün yükünü bitırmiştin yanımda....gülmeyi öğrenmişti hüzünlü gözlerin...
İyileşmiştin....ve iyileşmiş her hastanın taburcu olması gibi
sende çıkıp gidecektin bütün acılarını , ağrılarını bırakarak refakatçinin omuzlarına...
Bunu biliyordum..
buna rağmen sevdimseni......
.....giderken arkana bile bakmayacağını bile bile....
Ayşe Ebru Bayram